Dinsdag wasdag

Vandaag stond er niets bijzonders op het programma maar langzaam beginnen de voorbereidingen voor het feest. Een hoek van de binnenplaats die vol lag met zakken mais en gember werd door een aantal mannen uitgemest, het gras werd door een tiental vrouwen met soort schoffel gefatsoeneerd en terwijl ik de was deed repareerde lies de versleten armleuningen van de banken in de spreekkamer. Madugu zei dat ze eigenlijk dachten dat ze de banken weg moesten gooien. Nu kunnen ze weer een paar jaar mee.

Er komen op dit moment veel mensen langs i.v.m het feest op vrijdag. We raakten aan de praat met een leraar Engels van de basisschool iets verder op. Hij wilde ons graag de school en zijn huis laten zien. We kwamen in een donker klaslokaal met kinderen van 11-12 jaar. Ze spraken wel wat Engels maar vonden het wel erg spannend twee mzungus te zien. In een normaal klaslokaal (ongeveer afmetingen zoals bij ons zitten 84 kinderen . Dat is best veel maar de laraar hoeft zijn stem niet te verheffen om ze te laten gehoorzamen.

Het huis van de leraar was voor de begrippen van hier groot: 4 kamers. De keuken is buiten en hij was nog niet toegekomen aan een badkamer of toilet.

We hebben wat met hem zitten praten. Hij vertelde dat hij wat groente verbouwde. “En je hebt kippen rondom je huis lopen”. zeiden we, maar dat hadden we beter niet kunnen zeggen. Hij riep wat naar buiten en in no time had één van de jongens een kip te pakken die wij blijkbaar mee moesten nemen om thuis op te eten. We hebben vriendelijk bedankt omdat we geit zouden eten, die avond. Drie keer raden welke geit dat is….

Voor het avondeten wilde Madugu nog even iemand opzoeken en er een biertje mee drinken. Toen we bij het tentje aankwamen waar deze man meestal kantoor hield was hij al weg. Dus hebben we maar gezellig met zijn drietjes zitten praten en drinken. We concludeerrden dat het onduidelijk wie wie nou het meest zou gaan missen na deze vakantie.

En de soep van geit getrokken? Die was eigenlijk heerlijk.